ده‌زانم چوویت و جارێكی تر ناگه‌ڕێته‌وه‌،

چه‌ عشقێ چه‌ یادێ؟
كاتێ به‌ بیانوی ئاودێرانی گوڵه‌ ئه‌تڵه‌سیه‌كان به‌‌ باخچه‌ی دڵم دا تێده‌په‌ڕم!

تاوه‌كو چاوی عاشق به‌هۆی په‌یدابوونت ماندوویه‌تی بحه‌سێته‌وه‌
نه‌هێشت سۆزت بۆ ده‌روورم و نه‌سۆزێكت بۆ ده‌ربڕیم

سۆز ده‌مێكه‌ له‌ پشتی درگای عشقماندا ماوه‌ته‌وه‌" روخسه‌تی هاتنه‌ ژووره‌وه‌ی بده‌، به‌ڵام تۆ! هیچ سۆزێ نابه‌خشیته‌ عشقی من له‌وانه‌یه‌ مه‌به‌ستت ئه‌وه‌ بێت كه‌ عه‌شقت له‌گه‌ڵ كه‌سێكی تردا دابه‌ش بكه‌ی.
ده‌زانم چوویت و جارێكی تر ناگه‌ڕێته‌وه‌، ووتیشت هه‌رگیز هیچ كات، نایه‌مه‌وه‌...
پشكی من له‌ عشقی تۆ واتاكه‌ی ئه‌وه‌یه‌ ئیدی!

بووه‌ته‌ خویه‌ك نه‌هاتنت ، به‌ڵام ده‌ڵێن

ئه‌وانه‌ كه‌ ماونه‌ته‌وه‌ براوه‌ن و ئه‌وانه‌ی كه‌ چون گه‌ڕاونه‌ته‌وه‌
ئێمه‌ كه‌ ماینه‌وه‌ و دۆڕاندمان ئه‌و كه‌ چوو

هه‌رگیزی كرده‌ به‌هانه‌! و به‌ ئیحترامی چاوه‌ بارانیه‌كانی سه‌ری نه‌دایه‌وه‌

نوسنی - غزل -

by غةزةل via یانەی کوردکلیك
شكرا لك ولمرورك